- Gepubliceerd: 02 oktober 2022 02 oktober 2022
- Hits: 589 589
Naast hun waarde voor de natuur hebben bomen en struiken vaak ook een culturele en historische waarde. De majestueuze wilg in natuurgebied Klein-Zwitserland in Mortsel is zo’n ‘erfgoedboom’. Zijn stamomtrek van meer dan zeven meter maakt hem één van de grootste bomen in de regio. Bovendien bereikt dit exemplaar een voor wilgen uitzonderlijke grootte en omvang.
Om de overlevingskansen van dit stukje erfgoed te vergroten, riep Natuurpunt Mortsel de hulp in van Regionaal Landschap Rivierenland. Dankzij hun project Houtig erfgoed (https://www.rlrl.be/projecten/houtig-erfgoed) en met de steun van de stad Mortsel en de provincie Antwerpen kon de oude wilg onder handen genomen worden door gespecialiseerde boomverzorgers.
Deze monumentale wilg kreeg het een zestal jaren geleden héél erg te verduren door een al dan niet opzettelijke brandstichting, waarbij de stam aan de voet aan één kant volledig zwart blakerde – zeer schadelijk voor de sapstroom onder de schors.
Ook leed de boom onder een watermerkziekte die het vooral op wilgen gemunt heeft. Bij een aantasting door de watermerkziekte verwelken de bladeren die doorgaans wel aan de boom blijven zitten. In een later stadium is de ziekte zichtbaar in de takken die er bij doorsnijden waterig en doorzichtig uitzien – als een watermerk. Er is een verschil in vatbaarheid voor deze ziekte onder de wilgensoorten, met name bomen van de soort Salix alba – schietwilg – zijn vatbaar. In eerste instantie sterven de takken in de kroon af, maar uiteindelijk kan de boom daaraan na enkele jaren doodgaan.
Een bijzonder kundige ploeg van vier boomverzorgers van ‘Bergen boomverzorging’ voerde de snoeiwerken uit. Drie klimmers waren voortdurend actief in de boom, terwijl de vierde alles nauwlettend in de gaten hield vanop de begane grond. De kroon werd ingekort en problematische takken werden verwijderd.
Omdat wilgen nood hebben aan veel licht, werden ook een aantal omstaande bomen bijgesnoeid. Nadat eerst gevreesd werd dat de boom zou kunnen splijten en een kroonverankering werd overwogen, bleek dit bij nader onderzoek toch niet nodig.
Nu de snoeiwerken achter de rug zijn, gaat Natuurpunt nog de noodzakelijke stappen ondernemen om de wilg bijkomend te beschermen. De wilg moet vervolgens op regelmatige basis worden opgevolgd met om de drie jaar nieuwe snoeiwerken. Op die manier hopen we dit uniek houtig erfgoed een zo lang en kwaliteitsvol mogelijk leven te geven.
Tekst en foto’s: Paul Van Dyck & Frederik Van de Perre
